Skrót pochodzi od angielskiego Online Asset Management. Chodzi o zarządzanie majątkiem przez internet, usługi robodoradztwa należą do tej kategorii.

Papier wartościowy, przy sprzedaży którego emitent (państwo/spółka) pożycza pieniądze, które zobowiązuje się spłacić po wartości nominalnej obligacji w dniu zapadalności. Ponadto posiadaczom obligacji wypłacane jest stałe oprocentowanie tzw. kupon do czasu wykupu obligacji. Wypłacany jest zwykle w odstępach półrocznych lub rocznych. Po terminie wykupu inwestor otrzymuje kapitał, który pierwotnie zainwestował w obligację, powiększony o stopę zwrotu.

Są to obligacje o niższym ratingu kredytowym niż np. obligacje korporacyjne o ratingu inwestycyjnym, obligacje rządowe czy komunalne. To wyższe ryzyko jest równoważone wyższymi potencjalnymi zyskami. Emitentami tych obligacji są zazwyczaj start-upy, firmy o gorszej zdolności kredytowej lub kraje rozwijające się.

Obligacje emitowane przez korporacje. Emitują obligacje, jeśli potrzebują pieniędzy na rozszerzenie swojej działalności, zakup sprzętu, itp. Jest to w zasadzie pożyczka między inwestorem a emitentem tych obligacji. Inwestor kupuje obligację przez co udziela pożyczki emitentowi, który z kolei zobowiązuje się do zapłaty odsetek oraz zwrotu kapitału w terminie wykupu obligacji. Po terminie wykupu inwestor otrzymuje kapitał, który pierwotnie zainwestował w obligację, powiększony o stopę zwrotu.

To obligacje o dobrej jakości, emitowane przez stabilne firmy, które dzięki temu mają niskie ryzyko niewypłacalności i jednocześnie wyższą potencjalną stopę zwrotu.

Obligacje emitowane przez państwo, w Polsce, emitowane są one przez Ministra Finansów, który poprzez nie pożycza od nabywcy określoną sumę pieniędzy i zobowiązuje się ją zwrócić wraz z należnymi odsetkami. Ze wszystkich rodzajów obligacji obligacje rządowe są najmniej ryzykowne, dlatego cieszą się dużą popularnością wśród inwestorów, zwłaszcza instytucjonalnych. Ze względu na niskie ryzyko obligacje rządowe wiążą się z niższą rentownością, która w przypadku krajów rozwiniętych często nie przekracza poziomu inflacji. Państwa wykorzystują pożyczone pieniądze na inwestycje, swoje operacje lub na spłatę samego długu państwowego. Podobnie jak w przypadku firm, państwo może zbankrutować, więc nie można powiedzieć, że obligacje rządowe są inwestycją całkowicie wolną od ryzyka.

Czas pozostały do spłaty kredytu lub wygaśnięcia umowy finansowej. Najczęściej wykorzystywany jest w przypadku niestandardowych kontraktów, takich jak swapy walutowe czy stopy procentowe.

Właściciel (nabywca) opcji ma prawo kupić lub sprzedać określony składnik aktywów po z góry określonej cenie w określonym dniu w przyszłości. W przeciwieństwie do kontraktów forward czy futures, pozycja stron jest asymetryczna, ponieważ wystawca (sprzedający) jest zobowiązany do spełnienia życzeń posiadacza opcji.

Z angielskiego - over the counter. Jest to rodzaj porozumienia rynkowego, w którym transakcje nie odbywają się pod auspicjami oficjalnej instytucji, która nadzorowałaby ten rynek i brałaby odpowiedzialność za rozliczenie uzgodnionych transakcji. Regulowane są tylko firmy działające na tym rynku. Ryzyko ponoszone przez partnerów biznesowych jest tutaj wyższe niż na zorganizowanej giełdzie.